Essouira, Agadir, 7/10/2014

Essaouira, 6/01/2014
Vandaag (5/01/2014) vergeten we Roosjes verjaardag niet, gelukkige verjaardag kleine meid, die zo snel groeit ! Een andere lieveling van ons is Essaouira, het allercharmantst stadje aan de atlantische kust dat zoveel meer dan het dolle, drukke Marrakech de authenticiteit van Marokko weet te bewaren. Met zijn versterkte stadsmuren doet het denken aan een Bretoens havenstadje, maar de witte huizen met platte daken, de blauwe raam- en deurlijsten en de minaretten laten er geen twijfel over bestaan: dit is wel degelijk Marokko. Hier mogen de auto's niet binnen de stadsmuren rijden en krijgen ze dus niet de kans de stadslucht te bezoedelen. Bovendien glimt de stad, er wordt immers niet op een inspanning gekeken om de straten elke dag schoon te maken, het predikaat "Unesco werelderfgoed" verdient ze dan met (blauwe en witte) verve. Wij nemen er onze tijd (anderhalve dag) en genieten van de muntthee op een terrasje onder de rubberbomen bij een heerlijke temperatuur van 25°C, en kuieren door de smalle straatjes waar prachtig houtsnijwerk (plaatselijke makelij) te bewonderen valt. Kinderen en kleinkinderen worden niet vergeten ! De haven heeft door zijn beperkte diepgang het onderspit moeten delven tegen die van Agadir, Casablanca of Tanger, maar blijft toch een succesvolle vissershaven. Wij mochten aan de lijve ondervinden hoe lekker de vis is die je aan de vistoog mag aanwijzen en daarna voor je neus wordt geroosterd. Het heerlijke klimaat heeft tal van buitenlandse artiesten ertoe aangezet om er te verblijven, schilders, filmmakers, muzikanten en schrijvers profiteerden van de extra inspiratie die hier in de lucht hangt. Oliver Stone (Alexander de Grote), Ridley Scott (Kingdom of Heaven), Orson Welles (Othello), Jimi Hendrix en Cat Stevens waren hier graag geziene gasten. Momenteel echter bedreigen grote bouwprojecten met duizenden nieuwe bedden de eigenheid van Essaouira, gelukkig bewaakt mevrouw Asma Chaabi, de 1ste en enige vrouwelijke burgemeester in Marokko haar lieveling met argusogen.
Een pluim geven we ook aan de camping waar we hier verblijven: Esprit et Nature, een oase van rust in het binnenland, waar we, voor het eerst deze reis, de krekels horen sjirpen en de hagedisjes over de warme rotsen zien kruipen, en ook voor het 1st deze reis krijgen we kraaknet sanitair... hier willen we graag overwinteren !?

Beaucoup plus que Marrakech, Essaouira garde l'authenticité du Maroc. Moins polluée; pas des voitures dans ça vieille ville, ces artistes, ça marquetterie locale, le gastronomie, tant de choses à voir et à gouter. Au port-pecheur nous pouvons choisir les poisons fraiche, et ensuite on les prepare au feu de bois... délicieux. Tellement des artistes comme Oliver Stone (Alexander de Grote), Ridley Scott (Kingdom of Heaven), Orson Welles (Othello), Jimi Hendrix en Cat Stevens étaitent inspirée par ce climat exceptionelle. Nous aussi, voulons bien rester pour l'hiver, içi au bord du mer Atlantique !? Esperons que les projets immobiliére (en sortant) ne detruit pas cette authenticité ?

Agadir, 7/01/2014
En we verplaatsen ons verder zuidwaarts. Langs de kronkelige kustweg tussen Essaouira en Agadir ontneemt de kust-mist ons een vrij zicht richting Balearen. Het blijft evenwel een spektakulaire weg, eerst tussen de Argan-velden, met hier en daar een coöperatief waar vrouwen de afgeleide produkten van deze argannoten verwerken en verkopen. Alhoewel deze coöperaties door vrouwen worden geleid, blijken ze de opbrengst braafjes aan hun man(nen) af te staan, mooi toch (was het thuis ook maar zo) ? Hier is geen spatje regen te veel, dat merk je aan de dorre bodem en de erosiesporen, zelfs de arganbomen blijken hier en daar te verdorren. In de baai van Tamri slagen ze er nog net in de eigen bananen op de markt te brengen, ze smaken. Vandaag camperen we in de vallei van Immouzer (Aourir). Morgen brengen we een bezoek aan Agadir (10km). Of het zal lukken vanop deze plaats vele foto's op te laden weet ik niet, dat zien we straks wel, er wacht immers een Tajinne Kefta...

Et encore plus "cap sud", le long du route côtière, avec des arbres d' argane par tout, les chèvres là dedans. Les produits des noix arganes (cosmétique et alimentation) sont en vente dans les coöperatives feminine. Ce sont les femmes qui sont lse chefs, mais elles donnent l'argent à leurs hommes, une bonne éducatiion non ? Les champs sont sec, et pièrreux, même les arganes souffrent. Au baie de Tamri les plantes bananes sont vendu à la rue, elles sont bonne. Le camping du nuit est situé à Aourir (Agadir à 20 km) dans le vallée de Immouzer, c'est la calme totale içi, et les Tajines nous attendent ce soir...