Loire, Mama Mia, Jak Jak, 30/01/2014
Door: Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos
31 Januari 2014 | België, Bertem
Bayonne, 29/01/2014
We zijn er, in "la douce France", maar zo douce is het hier niet, in Bayonne. Het was geen gemakkelijke beslissing vanmorgen, om de côte d'Azur te verlaten, en te opteren voor de kortere terugweg via Zaragoza, Pamplona en San Sebastian. Op de plateau's rond Zaragoza krijgen we af te rekenen met sneeuwvlagen en regen, en op sommige plaatsen zijn de sneeuwruimers ingezet. Onze winterbanden komen nu al de derde maal van pas deze reis, Inch'Allah. De geplande camping in St.Jean de Luz word, wegens wintersluiting, een parking voor campers in Bayonne. Het zal aanpassen worden vannacht met slaaptemperaturen die 10°C lager liggen dan de vorige dagen, Bertemse omstandigheden dus.
Loire, 30/01/2014
De voorbije nacht heeft het bijwijlen bakken water gegoten, met hagelgekletter als toetje. En die hagel tovert het wegdek vanmorgen om tot een gevaarlijke verkeerssituatie, die al spoedig tot ongevallen leidt (lijdt), later horen we dat zelfs de autobaan, die we net achter ons lieten, volledig versperd is, Inch'Allah. Die winterse nattigheid laat zich merken als we door de (anders droge) Landes rijden, her en der zijn ganse percelen in waterplassen omgetoverd, de sproeiinstallaties, die menig groenteveld moet nat houden staan er belachelijk bij... met hun voeten in het water. Voorbij Bordeaux klaart de hemel weer op, en met een vriendelijke zonnestraal draaien we de camping "les Acasias" in Tours op. Hier ontdekken we een infrastructuur om U tegen te zeggen: voor het eerst in 5 weken genieten we van de luxe van een verwarmde doucheruimte, die bovendien opgevrolijkt wordt door achtergrondmuziek. Het zal je dan ook niet verbazen dat we iets langer onder die heerlijk warme douche blijven staan terwijl in de achtergrond "Mama Mia, here we come again..." weerklinkt, en wij antwoorden met Jak, Jak...enz. In het tegenover liggend restaurantje " Aux Dames de Loire" (zo noemt dit dorpje ook), genieten we van "ons laatste avondmaal", want morgen rijden we naar huis... tenminste als vannacht het waterpeil van de vlakbij(200m) gelegen Loire geen obstakel vormt, want blijkbaar staat dat waterpeil momenteel hoger dan het niveau van dit dorpje, maar zoals we eerder al orakelden: Inch'Allah...
Ons vaderland, 31/01/2014
De voorbije nacht is het droog gebleven, en de loiredijken hebben stand gehouden, we beginnen dus aan onze laatste reisdag, richting vaderland. We volgen nog een hele tijd de Loire, die op haar normaal peil als een breed meanderende rivier naar de oceaan stroomt, maar vandaag heeft ze wel héél brede heupen, en de bruine kleur verraadt haar obesitas-kwaal; menige oever is onzichtbaar door het hoge waterpeil en vele weilanden staan blank. De bewoning is overal netjes buiten de dijk ingeplant, verstandige urbanisten in deze streek ! Door de Loire stroomopwaarts te volgen, noord-oost-waarts dus, schuiven we onder Parijs door en vermijden zo de vrijdag-avond-spits. Het is 20 u als we weer thuis zijn, waar 3 blije gezichten ons staan op te wachten... inderdaad,
36 dagen geleden, en meer dan 9000 km later ... vertrokken we hier.
We zijn er, in "la douce France", maar zo douce is het hier niet, in Bayonne. Het was geen gemakkelijke beslissing vanmorgen, om de côte d'Azur te verlaten, en te opteren voor de kortere terugweg via Zaragoza, Pamplona en San Sebastian. Op de plateau's rond Zaragoza krijgen we af te rekenen met sneeuwvlagen en regen, en op sommige plaatsen zijn de sneeuwruimers ingezet. Onze winterbanden komen nu al de derde maal van pas deze reis, Inch'Allah. De geplande camping in St.Jean de Luz word, wegens wintersluiting, een parking voor campers in Bayonne. Het zal aanpassen worden vannacht met slaaptemperaturen die 10°C lager liggen dan de vorige dagen, Bertemse omstandigheden dus.
Loire, 30/01/2014
De voorbije nacht heeft het bijwijlen bakken water gegoten, met hagelgekletter als toetje. En die hagel tovert het wegdek vanmorgen om tot een gevaarlijke verkeerssituatie, die al spoedig tot ongevallen leidt (lijdt), later horen we dat zelfs de autobaan, die we net achter ons lieten, volledig versperd is, Inch'Allah. Die winterse nattigheid laat zich merken als we door de (anders droge) Landes rijden, her en der zijn ganse percelen in waterplassen omgetoverd, de sproeiinstallaties, die menig groenteveld moet nat houden staan er belachelijk bij... met hun voeten in het water. Voorbij Bordeaux klaart de hemel weer op, en met een vriendelijke zonnestraal draaien we de camping "les Acasias" in Tours op. Hier ontdekken we een infrastructuur om U tegen te zeggen: voor het eerst in 5 weken genieten we van de luxe van een verwarmde doucheruimte, die bovendien opgevrolijkt wordt door achtergrondmuziek. Het zal je dan ook niet verbazen dat we iets langer onder die heerlijk warme douche blijven staan terwijl in de achtergrond "Mama Mia, here we come again..." weerklinkt, en wij antwoorden met Jak, Jak...enz. In het tegenover liggend restaurantje " Aux Dames de Loire" (zo noemt dit dorpje ook), genieten we van "ons laatste avondmaal", want morgen rijden we naar huis... tenminste als vannacht het waterpeil van de vlakbij(200m) gelegen Loire geen obstakel vormt, want blijkbaar staat dat waterpeil momenteel hoger dan het niveau van dit dorpje, maar zoals we eerder al orakelden: Inch'Allah...
Ons vaderland, 31/01/2014
De voorbije nacht is het droog gebleven, en de loiredijken hebben stand gehouden, we beginnen dus aan onze laatste reisdag, richting vaderland. We volgen nog een hele tijd de Loire, die op haar normaal peil als een breed meanderende rivier naar de oceaan stroomt, maar vandaag heeft ze wel héél brede heupen, en de bruine kleur verraadt haar obesitas-kwaal; menige oever is onzichtbaar door het hoge waterpeil en vele weilanden staan blank. De bewoning is overal netjes buiten de dijk ingeplant, verstandige urbanisten in deze streek ! Door de Loire stroomopwaarts te volgen, noord-oost-waarts dus, schuiven we onder Parijs door en vermijden zo de vrijdag-avond-spits. Het is 20 u als we weer thuis zijn, waar 3 blije gezichten ons staan op te wachten... inderdaad,
36 dagen geleden, en meer dan 9000 km later ... vertrokken we hier.
-
31 Januari 2014 - 10:46
Mustafa:
allee zeg, een beetje kou daar moet je tegen kunnen ...na al die gezonde tajins en fruit :) wees nog voorzichtig en wel thuis! -
27 December 2016 - 21:03
Jos:
Altijd aangenaam om die verslagen eens terug te lezen, ook al zijn die 3 jaar oud, en ondertussen Facebook, Twitter en Instagram de sociale media hebben ingepalmd, mijn VIPabonnement op "waarbenjij.nu" is weer vernieuwd, je kan nooit weten waar het goed voor is, niet ?
En voor diegenen die een geschreven versie verkiezen, die is ook beschikbaar, evenals van onze vorige reizen, zou dat geen (lees)stof zijn voor een boek (of iBook) ?
En een titel is rap verzonnen "Belgen in Afrika, klein en dapper".
Zou daar interesse voor zijn ??? -
23 Maart 2020 - 11:43
Jos:
In volle corona-crisis, gebannen achter een computerscherm, beleef en lees ik dit dagboek voor de zoveelste keer, en dat doet deugd, vooral nu, 7 jaar na deze trip.
Ondertussen bekeken meer dan 218.000 geïnteresseerden dit ook, woauwh ! Wellicht is menig Email adres ondertussen niet meer geldig en zullen vele vrienden deze reactie niet meer zien, maar weet dat onze interesse voor Afrika actueel blijft. Bovendien wordt er momenteel gedacht aan een Marocco-film (onze Bluedisco-reis in 2006), nu we toch wat extra vrije tijd hebben.
Jos
meersmansjos@gmail.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
