Gorge du Dadès, 16/01/2014

Ouarzazate, 14/01/2014
Van Agdz rijden we door een naakt berglandschap met indrukwekkende rotswanden en puin van zwarte, blinkende steen weer naar Ouarzazate, onderweg zien we de besneeuwde toppen van de anti-Atlas blinken in de zon, het kwik verwent ons met een behaaglijke 25°C. Tijdens onze inkopen in het centrum beleven we de verrassing van ons leven: we lopen Françoise tegen het lijf, een oude bekende uit onze Reveillon 2007 (zie Cap'Dakar) die toen Ksar Sania in Merzouga uitbaatte, en 1 jaar later haar hele domein verloren zag gaan in een overstroming. De moedige française is ondertussen aan de wederopbouw begonnen en kan weer gasten ontvangen . Wij overnachten in de camping Municipal.

Gorges du Dadès, 15/01/2014

Als we Ouarzazate verlaten, rijden we langs het meer van Mansour, een stuwmeer ten behoeve van electriciteit en drinkwater dat momenteel duidelijk gebrek heeft aan water. In El Kelaa des M'Gouma begint de vallei van Dadès. Het is een groot dorp dat rijk is aan artisanale nijverheid. In de plaatselijke coöperatieve kan je bvb juwelen, dolken en andere produkten rechtstreeks van de edelsmeden kopen. Wij apprecieren het werk van edelsmid M'Hamid een voormalige figurant in talloze films (zie filmstudio's Ouarzazate).
In dit dorp zie je ook talrijke distilleerderijen van rozen-extraxten. De "rozenvallei" (van M'Goun is gekend voor deze specialiteiten, gemiddeld wordt er jaarlijks 1000 ton rozen verwerkt. Eigenlijk zou deze vallei beter de "roze vallei" genoemd worden gezien de kleur van de grond; de okerkleur van de Anti-Atlas wordt nu wel echt rood. In dit deel van de Atlas heeft het omhoogstuwen van de Hoge Atlas het afzettingsgesteente uit het mesozoïcum in allerlei plooien gedwongen. We volgen de bovenvallei van de Dadès langs adembenemende landschappen waar huizen van pisé de kleur van de omliggende gesteenten aannemen en overnachten in Oudinar. Van hieruit worden we met minibussen door de canyons van de Dadès geleid naar de plateau's van Msenrir, een weg die onmogelijk door grote mobilhome's kan genomen worden, bovendien kunnen zo ook de bestuurders genieten van de landschappen. En indrukwekkende zijn ze, de canyons van de bovenloop van de Dadès ,huiveringwekkende haarspeldbochten geleiden je naar boven (tot 2800m) , en verrassend genoeg kom je nagenoeg elke kilometer een nederzetting tegen van nieuwe hotellerie, er wordt hier duidelijk op de toerist gerekend. Maar ook de originele bevolking zie je werken op hun kleine geirrigeerde veldjes, in de beperkte ruimte van de smalle vallei die ook beplant is met uiteenlopende fruitbomen. Hier en daar graven deze mensen zich een woning in de rotswand, met aanpalende stal voor hun dieren.

Nous pouvons constater au Lac artificielle de Mansour (eau potable, et installation hydroelectrique) que la secheresse diminue le niveau d'eau. Au centre de Ouarzazate on est surpris de rencontrer Françoise, qui avait exploitée le Ksar Sania à Merzouga, et qui a perdue cette domaine après les inondations de 2008. Cette française courageuse est maintenant en train de reconstruire le domaine.
Le jour suivant, on visite le haute Dadès, vraiment un paysage inoubliable, avec des canyons inpressionante, en minibus, par-ce-que les (gros)camping cars ne réussisent pas cette route montageuse.