Bluedisco laat steekje vallen
Door: Webmaster Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos
23 Januari 2006 | Senegal, Dakar
Dinsdag, 17/1/2006
Mahina - Kedougou
Na herstelling van 2 lekke banden, het enige probleempje dat bluedisco tot nu toe kende, en humanitaire hulp aan de plaatselijke bevolking, als dank voor het gastvrije gebruik van hun maniokveld, trekken we vandaag over de zuidgrens van Mali.
Op veel plaatsen hebben bosbranden de begroeiing vernietigd, maar de nabijheid van de Senegalrivier zorgt voor een nieuwe en gevarieerde plantengroei, in deze brousse groeien loofbomen en staan er oranje bloemen aan bladloze takken en op de afgebrande bodemen bloeien hier mooie gele bloemen.
Net voor de grensovergang horen we een verdacht geklingel aan de achterkant van de disco; de veer blijkt gebroken en zakt daardoor over haar zitting zodat we enkele cm lager liggen en dat is op dit terrein een groot probleem. Herstelling is hier onmogelijk en bovendien staan we net voor de doorwading van de Falémé-rivier in Kéniéba. Dat is de enig mogelijke grensovergang van Mali naar Senegal, we hebben dus geen keuze, en wagen de oversteek. We bereiken de andere oever en nemen de schade op en proberen een noodherstelling uit te voeren. Met ijzerdraad en een spanriem wordt de veer op zijn plaats gehouden zodat we behoedzaam verder kunnen, met hoop op herstelling....of eindigt hier onze reis en staan we voor een repatrieering ......??? We bereiken Kedougou en dienen daar nog 2 uur te wachten vooraleer de douane ons een "passeavant" willen geven. Zij weigeren ook de Def van Jack in het land toe te laten omdat zijn speciale toelating voor auto ouder dan 5 jaar, nog niet in hun bezit is. Er komt veel overredingskracht én enkele telefoontjes naar de grote baas aan te pas eer de zaak in orde komt. Die nacht gaan we niet gerust slapen; rijden we morgen nog mee ?
Woensdag, 18/1/2006
Kedougou - Salemata
Veerle, we wensen je een fijne verjaaardag. Een dikke knuffel van Meter en Jos, en een likje van Arno.
Vandaag is beslissend voor onze verdere reis. In Kedougou zoeken we 1 (van de 2) garagist(en) op die in zijn "magazijn" (=schroothoop) wonder boven wonder een bruikbaar exemplaar vindt, een voor een defender 110, en met wat wringen en aanpassen wordt deze grotere veer in bluedisco gewurmd. Onze bezorgdheid omtrent het zitten blijven van dit groter exemplaar wordt vakkundig weggewerkt met de traditionele ijzerdraad. En zo kan bluedisco verder, dankzij het donorschap van broertje def, weliswaar met een licht verhoogde linker achterhand, en weer klaar om over de pistes te huppelen.
Oef, we hoeven niet gerepatriëerd te worden!
Arno mag niet door het natuurpark dat we morgen bezoeken en blijft daarom in het Relais de Kedougou achter waar we hem overmorgen weer ophalen. De 2 dagen rust zullen hem goed doen want hij wordt in dit zwaar terrein regelmatig over en weer geschud en dat al 4 weken lang.
We bezoeken de watervallen van Dindefelo, slechts bereikbaar langs een voetpad door een kloof en begeleid door gids Ibrahima. Daar stort het water zich van 125 m hoog donderend naar beneden.
In Salamata kunnen we de helft van onze farmaceutische produkten, gul geschonken door onze apothekers, geven aan een plaatselijk dispensarium. De voorziene camping is onbereikbaar, daarom zoeken we een alternatief en vinden een bivakplaats op de speelplaats van een klein schooltje.
Mahina - Kedougou
Na herstelling van 2 lekke banden, het enige probleempje dat bluedisco tot nu toe kende, en humanitaire hulp aan de plaatselijke bevolking, als dank voor het gastvrije gebruik van hun maniokveld, trekken we vandaag over de zuidgrens van Mali.
Op veel plaatsen hebben bosbranden de begroeiing vernietigd, maar de nabijheid van de Senegalrivier zorgt voor een nieuwe en gevarieerde plantengroei, in deze brousse groeien loofbomen en staan er oranje bloemen aan bladloze takken en op de afgebrande bodemen bloeien hier mooie gele bloemen.
Net voor de grensovergang horen we een verdacht geklingel aan de achterkant van de disco; de veer blijkt gebroken en zakt daardoor over haar zitting zodat we enkele cm lager liggen en dat is op dit terrein een groot probleem. Herstelling is hier onmogelijk en bovendien staan we net voor de doorwading van de Falémé-rivier in Kéniéba. Dat is de enig mogelijke grensovergang van Mali naar Senegal, we hebben dus geen keuze, en wagen de oversteek. We bereiken de andere oever en nemen de schade op en proberen een noodherstelling uit te voeren. Met ijzerdraad en een spanriem wordt de veer op zijn plaats gehouden zodat we behoedzaam verder kunnen, met hoop op herstelling....of eindigt hier onze reis en staan we voor een repatrieering ......??? We bereiken Kedougou en dienen daar nog 2 uur te wachten vooraleer de douane ons een "passeavant" willen geven. Zij weigeren ook de Def van Jack in het land toe te laten omdat zijn speciale toelating voor auto ouder dan 5 jaar, nog niet in hun bezit is. Er komt veel overredingskracht én enkele telefoontjes naar de grote baas aan te pas eer de zaak in orde komt. Die nacht gaan we niet gerust slapen; rijden we morgen nog mee ?
Woensdag, 18/1/2006
Kedougou - Salemata
Veerle, we wensen je een fijne verjaaardag. Een dikke knuffel van Meter en Jos, en een likje van Arno.
Vandaag is beslissend voor onze verdere reis. In Kedougou zoeken we 1 (van de 2) garagist(en) op die in zijn "magazijn" (=schroothoop) wonder boven wonder een bruikbaar exemplaar vindt, een voor een defender 110, en met wat wringen en aanpassen wordt deze grotere veer in bluedisco gewurmd. Onze bezorgdheid omtrent het zitten blijven van dit groter exemplaar wordt vakkundig weggewerkt met de traditionele ijzerdraad. En zo kan bluedisco verder, dankzij het donorschap van broertje def, weliswaar met een licht verhoogde linker achterhand, en weer klaar om over de pistes te huppelen.
Oef, we hoeven niet gerepatriëerd te worden!
Arno mag niet door het natuurpark dat we morgen bezoeken en blijft daarom in het Relais de Kedougou achter waar we hem overmorgen weer ophalen. De 2 dagen rust zullen hem goed doen want hij wordt in dit zwaar terrein regelmatig over en weer geschud en dat al 4 weken lang.
We bezoeken de watervallen van Dindefelo, slechts bereikbaar langs een voetpad door een kloof en begeleid door gids Ibrahima. Daar stort het water zich van 125 m hoog donderend naar beneden.
In Salamata kunnen we de helft van onze farmaceutische produkten, gul geschonken door onze apothekers, geven aan een plaatselijk dispensarium. De voorziene camping is onbereikbaar, daarom zoeken we een alternatief en vinden een bivakplaats op de speelplaats van een klein schooltje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
