Bluedisco , hoge Atlas
Door: Webmaster Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos
31 December 2005 | Marokko, Zagora
De Reveillon Insolite begint eigenlijk maar pas in Marrakech, vanaf hier vinden we genoeg pistes, een echte 4x4 waardig, door de hoge Atlas, de anti Atlas en de westelijke Sahara.
Donderdag, 29/12/2005
Marrakech - Taliouine
De eerste (echte) roadbook vertrekt in hartje Marrakech en komt voorbije de grote trekpleisters van deze magische stad: het Jemaâ El Fna plein, de Koetoebijja met 70 m hoge minaret, het Badii paleis, het Mamoumia-hotel. Even buiten de stad wordt onze navigatiekennis al sterk op de proef gesteld want de pistes blijken snel te wijzigen onder sterk wisselende weersomstandigheden van zon, regen en wind. Een aantal deelnemers is dan ook nog wanhopig op zoek naar de juiste weg als wij, 1 uur later, na ons 1ste bezoek aan een Cyber-cafee, de baan (euh, veldweg) op gaan. Wij volgen aandachtig tripmaster en roadbookaanwijzingen en vinden de goeie (!?) piste. We bewonderen de boer op het veld die de rotsige bodem bewerkt, en zelfs zijn middagpause onderbreekt om ons zijn ploegarbeid, en die van zijn ezeltjes, te tonen. We vinden authentieke dorpjes rond de Lac de Lalla in Amiz-Miz en de vallei van Ouirganne, waar de koning een uitgestrekt jachtterrein bezit. In de verte duiken de besneeuwde toppen van de hoge Atlas op, van de col Tizi-n-Oulaoune (2200m), die gaan we "beklimmen". Bluedisco kruipt er in 1ste laag met zijn zware last, wiegend van steen naar steen, langs een slingerend ezelspad, langzaam naar boven. Naarmate we de top naderen worden de vergezichten indrukwekkender, de afgronden afschrikwekkender en de temperatuur blijft maar dalen want op de top ligt sneeuw. De afdaling is niet minder spectaculair, zeker als het (pik)donker wordt en we nog 3 uur te rijden hebben. We kunnen ons nu geen wegvergissing veroorloven en het navigeren wordt erg spannend.
Als we in het hotel (om 21 uur) met applaus worden verwelkomd (bezorgd om ons lange wegblijven !?) blijkt dat alleen wij het ganse traject correct hebben gevolgd en de meesten al snel het asfalt hebben opgezocht !
Vrijdag, 30/12/2005
Taliouine - Zagora
We verbazen ons hoe armzalig er nog geleefd wordt in de afgelegen dorpen, zonder electriciteit of stromend water in lemen huisjes, zelfs nog in rots-woningen. Ze "over"leven er van wat veeteelt en zeldzame veldgewassen. En gezien de onbereikbaarheid van de dorpen is het onderwijs van de kinderen er niet altijd gegarandeerd. Verharde wegen zijn er zeldzaam en vaak zien de valleien er uit als maanlandschappen, een woestijn van stenen waardoor dan ook nog een riviertje zijn weg zoekt, en wij ook dus. Zo'n wadi, meestal droog, kan kilometerslang tevens de enige toegangsweg vormen, alleen met een terreinwagen (en goede chauffeur) kom je er veilig door. Of, zoals de bewoners zelf te voet, t'is te zeggen; op ongeemancipeerde arabische manier, de man op de ezel en de vrouw met de lading hout of veldgewas er te voet achter. Bedelende kinderen zijn nadrukkelijk aanwezig en door de toeristen niet altijd goed opgevoed, want blijkbaar verkiezen ze snoep of westerse cadeautjes boven een boterham. Onze kruissnelheid ligt laag , niet alleen omwille van de stenige pistes, maar ook omdat kudde's schapen, en dromedarissen het pad gebruiken.
Bij valavond bereiken we Zagora, waar we Palais Asmaa opzoeken, een sprookjespaleis en ideale oase om een paar dagen te verblijven...en morgen de Reveillon te vieren.
Zaterdag, 31/12/2005
Zagora - Mhamid - Zagora
In de duinen van Erg-Lhouidi gaan we "spelen" in de zandbak. Banden aflaten tot 1 kg, duintje op, duintje af, is niet evident voor zwaargeladen bluedisco. Hij moet flink aangepord worden om de steile flanken te nemen, want de TD5 motor heeft snel de neiging om te stokken als hij de tractiecontrole activeert en dan ABS inschakelt. Maar ja, t'is ook zijn 1ste keer in de zandbak hé. Rijstijl en techniek verschillen trouwens compleet van modderterrein, maar al doende leert men, en na enkele "plantées", waarbij co-piloot de zandschop mag (?!) bovenhalen begint het uiteindelijk toch te vlotten, zodat we met een beetje meer zandervaring volgende week zuidwaarts kunnen trekken. Intussen is de hemel stralend blauw en het is net geen 20°C, ideaal rij-weer, maar ook aangenaam om straks in de tuinen van het hotel oudejaarsavond te vieren.
We wensen al onze lezers nu al:
Gelukkig nieuwjaar
van:
aan het stuur: Marie-Jo
aan de techniek: Jos
in de achterbak: Arno
Donderdag, 29/12/2005
Marrakech - Taliouine
De eerste (echte) roadbook vertrekt in hartje Marrakech en komt voorbije de grote trekpleisters van deze magische stad: het Jemaâ El Fna plein, de Koetoebijja met 70 m hoge minaret, het Badii paleis, het Mamoumia-hotel. Even buiten de stad wordt onze navigatiekennis al sterk op de proef gesteld want de pistes blijken snel te wijzigen onder sterk wisselende weersomstandigheden van zon, regen en wind. Een aantal deelnemers is dan ook nog wanhopig op zoek naar de juiste weg als wij, 1 uur later, na ons 1ste bezoek aan een Cyber-cafee, de baan (euh, veldweg) op gaan. Wij volgen aandachtig tripmaster en roadbookaanwijzingen en vinden de goeie (!?) piste. We bewonderen de boer op het veld die de rotsige bodem bewerkt, en zelfs zijn middagpause onderbreekt om ons zijn ploegarbeid, en die van zijn ezeltjes, te tonen. We vinden authentieke dorpjes rond de Lac de Lalla in Amiz-Miz en de vallei van Ouirganne, waar de koning een uitgestrekt jachtterrein bezit. In de verte duiken de besneeuwde toppen van de hoge Atlas op, van de col Tizi-n-Oulaoune (2200m), die gaan we "beklimmen". Bluedisco kruipt er in 1ste laag met zijn zware last, wiegend van steen naar steen, langs een slingerend ezelspad, langzaam naar boven. Naarmate we de top naderen worden de vergezichten indrukwekkender, de afgronden afschrikwekkender en de temperatuur blijft maar dalen want op de top ligt sneeuw. De afdaling is niet minder spectaculair, zeker als het (pik)donker wordt en we nog 3 uur te rijden hebben. We kunnen ons nu geen wegvergissing veroorloven en het navigeren wordt erg spannend.
Als we in het hotel (om 21 uur) met applaus worden verwelkomd (bezorgd om ons lange wegblijven !?) blijkt dat alleen wij het ganse traject correct hebben gevolgd en de meesten al snel het asfalt hebben opgezocht !
Vrijdag, 30/12/2005
Taliouine - Zagora
We verbazen ons hoe armzalig er nog geleefd wordt in de afgelegen dorpen, zonder electriciteit of stromend water in lemen huisjes, zelfs nog in rots-woningen. Ze "over"leven er van wat veeteelt en zeldzame veldgewassen. En gezien de onbereikbaarheid van de dorpen is het onderwijs van de kinderen er niet altijd gegarandeerd. Verharde wegen zijn er zeldzaam en vaak zien de valleien er uit als maanlandschappen, een woestijn van stenen waardoor dan ook nog een riviertje zijn weg zoekt, en wij ook dus. Zo'n wadi, meestal droog, kan kilometerslang tevens de enige toegangsweg vormen, alleen met een terreinwagen (en goede chauffeur) kom je er veilig door. Of, zoals de bewoners zelf te voet, t'is te zeggen; op ongeemancipeerde arabische manier, de man op de ezel en de vrouw met de lading hout of veldgewas er te voet achter. Bedelende kinderen zijn nadrukkelijk aanwezig en door de toeristen niet altijd goed opgevoed, want blijkbaar verkiezen ze snoep of westerse cadeautjes boven een boterham. Onze kruissnelheid ligt laag , niet alleen omwille van de stenige pistes, maar ook omdat kudde's schapen, en dromedarissen het pad gebruiken.
Bij valavond bereiken we Zagora, waar we Palais Asmaa opzoeken, een sprookjespaleis en ideale oase om een paar dagen te verblijven...en morgen de Reveillon te vieren.
Zaterdag, 31/12/2005
Zagora - Mhamid - Zagora
In de duinen van Erg-Lhouidi gaan we "spelen" in de zandbak. Banden aflaten tot 1 kg, duintje op, duintje af, is niet evident voor zwaargeladen bluedisco. Hij moet flink aangepord worden om de steile flanken te nemen, want de TD5 motor heeft snel de neiging om te stokken als hij de tractiecontrole activeert en dan ABS inschakelt. Maar ja, t'is ook zijn 1ste keer in de zandbak hé. Rijstijl en techniek verschillen trouwens compleet van modderterrein, maar al doende leert men, en na enkele "plantées", waarbij co-piloot de zandschop mag (?!) bovenhalen begint het uiteindelijk toch te vlotten, zodat we met een beetje meer zandervaring volgende week zuidwaarts kunnen trekken. Intussen is de hemel stralend blauw en het is net geen 20°C, ideaal rij-weer, maar ook aangenaam om straks in de tuinen van het hotel oudejaarsavond te vieren.
We wensen al onze lezers nu al:
Gelukkig nieuwjaar
van:
aan het stuur: Marie-Jo
aan de techniek: Jos
in de achterbak: Arno
-
31 December 2005 - 22:54
Ruud & Ingrid:
Gelukkig nieuwjaar. Waarschijnlijk zijn wij in Canberra als eerste in het nieuwe jaar. -
31 December 2005 - 23:44
Marie-Paule:
Tous mes meilleurs voeux de bonne et heureuse année.
Super les photos!
Je pense bien à vous.
Uw vriendin.
Marie-Paule. -
01 Januari 2006 - 09:53
Johan:
Samen met mijn ouders jullie prachtig reisverslag en mooie foto’s van de voorbije dagen doorgenomen. We wensen jullie ook een Gelukkig nieuwjaar. Ongelooflijk het mooie landschap maar ook dat schrille kontrast tussen arm en rijk.
We zien al uit naar jullie van de komende week. -
01 Januari 2006 - 11:18
Koen En Nele:
gelukkig nieuwjaar van ons allemaal koen vraagt of dat je een steen wil meebrengen dank u en hier alles oké ! -
01 Januari 2006 - 11:34
Paul Meersmans:
Beste MJ (Marie-Jo en Marokkaanse Jos),
Op 1 januari vanuit Everberg een Gelukkig Nieuwjaar en een veilige terugkeer uit die stressloze landen; als je vlg. jaar passagiers nodig hebt, ben ik kandidaat; want die verdomde KULadministratie is veel erger dan spelen in Niemandsland.
Het is weer nat en 5° na de sneeuwstorm van vrijdag 30/12.
Het ga jullie goed en maak maar een zandtaartje om het nieuwe jaar te vieren.
Tof dat we jullie kunnen volgen.
Groetjes, van Pol, Danny, Patricia en Kristof -
02 Januari 2006 - 09:05
Stephan Desmit:
Mille en Martha vertelden me van jullie avontuur ! Veel geluk gewenst hiermee alsook met alle andere uitdagingen die het nieuwe jaar zullen brengen, en maak er een prachtig 2006 van ! -
02 Januari 2006 - 10:43
G-T-V-K-N:
Gelukkig nieuwjaar vanuit de ijstijd (vorige week) voor de grote kinderen in de warme zandbak. -
02 Januari 2006 - 16:31
Wim & Karen:
Marie-Jo & Jos, een Gelukkig nieuwjaar! Wij wensen jullie nog veel succes bij de volgende etappes en een behouden thuiskomst!
Grtz -
03 Januari 2006 - 14:07
Veerle:
dag meter en jos,
ik mis jullie!
hebben jullie al paardn gezien,
ik vind het spijtig dat jullie mijn 12de verjaardag niet kunnen meemaken! -
06 Januari 2006 - 14:39
Dianne:
Het is vandaag al 6 januari,maar toch wil ik Jullie nog een heel fijn 2006 toewensen.Als ik die foto's bekijk weet ik dat jullie het al heel goed ingezet hebben. Amuseer U nog verder op deze onvergetelijke trip. -
23 Januari 2006 - 17:12
Maya Et Jj:
Chouettes photos
ca donne envie de vous accompagner
Bisous
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
