Sahara
Door: Webmaster Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos
02 Januari 2006 | Marokko, Rabat
Oudejaarsavond.
Oudejaarsavond verloopt (uiteraard) in authentiek marokkaanse stijl, met plaatselijke muzikantengroepen die heel erg hun best doen en met weinig instrumenten veel lawaai maken. Zo'n lied is dikwijls een uitbeelding van een amoureus verhaal, met ritmische dans en, begeleid door schelle keelgeluiden en handgeklap. En als die dan effe stoppen wordt een krakende en piepende geluidsinstallatie aangezet met teveel decibels. Wat wel in de smaak valt zijn de buikdanseressen die heupschuddend langs de tafels laveren en de temperatuur en barometer doen stijgen.
Op het culinaire menu staan eveneens plaatselijke specialiteiten, maar het voorgerecht, kippetaart met suiker, smaakt toch wel raar. De sfeer in onze groep is uitstekend en samen met de nodige hoeveelheid wijn stijgt de uitbundigheid en wij, koele noorderlingen, gaan uiteindelijk in op de uitnodiging van de muzikanten om mee te dansen. De oudejaarsavondattributen ontbreken evenmin, de hoedjes, de slingers en uiteindelijk zelfs het traditionele vuurwerk, daar heeft de organisator voor gezorgd, een waardige apotheose voor deze Reveillon Insolite in een feëriek verlichte tuin. Arno vindt vuurwerk niet leuk en rust liever uit op de kamer.
Zondag, 1 januari 2006
Zagora - Merzouga.
Met spijt verlaten we ons sprookjeshotel voor een volgende rit. We installeren Tim's gps en gebruiken onze gps-tripper als tripmaster, zo verzekeren we ons van een nog nauwkeurigere plaatsbepaling in deze onherbergzame streken van de Atlas. De hoge plateau's van de Jebel Zagora en zijn brede valleien zijn rijk aan fosielen, en die worden door de plaaselijke bevolking langs de weg verkocht. Vederop mogen we de pic-nic afspraak niet missen in auberge Marabout. Want daar tracteert de organisator op z'n frans met champagne en foie gras. Misschien een beetje decadent in deze "middle of no-where", maar toch lekker. We rijden naast Algerije en kunnen ons geen grensoverschrijdende fout veroorloven. De grensbewoners weten dat maar al te goed en gidsen je graag in de goeie richting. Wij hebben echter geen vrije zitplaatsen meer en nemen zo'n gids mee hangend aan de achterkant van bluedisco, voor dat kunstje verwacht hij uiteraard bibbergeld, na gedane arbeid. Zwevend over het zand van de wadi Ziz en uitgedroogde meren (Lac Chott) met half verlaten dorpen (want geen water=geen leven) rijden we tot het uiterste zuid-oosten van Marokko, de duinen van Erg Chebbi. En steeds maar bedelende inwoners, maar Arno speelt dan wel de perfecte waakhond als opdringferige verkopers, groot en klein, je koopwaar willen aansmeren, maar als we hem uit de wagen laten en "chien mechant" roepen, stuiven ze weg.
Net voor het donker wordt bereiken we Auberge de charme: Ksar Sania, in Merzouga.
Maandag, 2 januari 2006
Merzouga - Tinerhir
Vandaag moeten we vroeg op want we willen de zon zien opkomen boven de hoge duinen van Merzouga. We logeren immers aan de rand van de woestijn en hebben de keuze uit een 1 uur durende trip op dromi naar de top van een duin, of onze eigen viervoeter bluedisco. De keuze is rap gemaakt, de banden snel afgelaten, en de zandbak in. Vandaag willen we het schuppen vermijden en kiezen voor een positie in de kop van de groep zodat bluedisco een "proper" pad kan volgen, duintje op en af aan 3000 t/min (anders blokkeert onze tractiecontrole+ABS de motor), en nu vinden we het wel leuk als het zo vlot verloopt. Het vervolg van de rit is wat moeilijker, want roadbook-info is niet steeds correct en onze high-tech gps-en bewijzen hun nut. Het vergt natuurlijk wat meer inspanning van co-piloot om waypoints te programmeren en een, liefst, juiste route te creeren.
In Rissani bezoeken we de Kasbha met bijhorende tapijtverkoop. Na de technische uitleg en de obligate muntthee wordt er op- en afgeboden over de prijs van al dat moois. We kunnen niet anders dan een tapijtje meenemen want we hadden niet verwacht dat ons tegenbod (1/8 van originele prijs) zou aanvaard worden.
Via Asnif, waar we midden in de souk (maandagmarkt) belanden, want die ligt pal op onze roadbook, rijden we naar de Todrakloof, waar we net voor valavond bij Yasmina van een heerlijke muntthee kunnen genieten. Deze toeristische trekpleister lokt vele bezoekers, en dit merk je ook aan de infrastructuur van wegen en hotels. Vroeger moest je hier langs een piste door de kloof met een prachtige doorwading, nu is alles geasfalteerd, en dat vindt bluedisco niet leuk.
Ons volgende hotel is Kenzi Saghro in Tinerhir, waar we over 10 minuten op het avondeten worden verwacht, dus, foto's volgen later.....
Oudejaarsavond verloopt (uiteraard) in authentiek marokkaanse stijl, met plaatselijke muzikantengroepen die heel erg hun best doen en met weinig instrumenten veel lawaai maken. Zo'n lied is dikwijls een uitbeelding van een amoureus verhaal, met ritmische dans en, begeleid door schelle keelgeluiden en handgeklap. En als die dan effe stoppen wordt een krakende en piepende geluidsinstallatie aangezet met teveel decibels. Wat wel in de smaak valt zijn de buikdanseressen die heupschuddend langs de tafels laveren en de temperatuur en barometer doen stijgen.
Op het culinaire menu staan eveneens plaatselijke specialiteiten, maar het voorgerecht, kippetaart met suiker, smaakt toch wel raar. De sfeer in onze groep is uitstekend en samen met de nodige hoeveelheid wijn stijgt de uitbundigheid en wij, koele noorderlingen, gaan uiteindelijk in op de uitnodiging van de muzikanten om mee te dansen. De oudejaarsavondattributen ontbreken evenmin, de hoedjes, de slingers en uiteindelijk zelfs het traditionele vuurwerk, daar heeft de organisator voor gezorgd, een waardige apotheose voor deze Reveillon Insolite in een feëriek verlichte tuin. Arno vindt vuurwerk niet leuk en rust liever uit op de kamer.
Zondag, 1 januari 2006
Zagora - Merzouga.
Met spijt verlaten we ons sprookjeshotel voor een volgende rit. We installeren Tim's gps en gebruiken onze gps-tripper als tripmaster, zo verzekeren we ons van een nog nauwkeurigere plaatsbepaling in deze onherbergzame streken van de Atlas. De hoge plateau's van de Jebel Zagora en zijn brede valleien zijn rijk aan fosielen, en die worden door de plaaselijke bevolking langs de weg verkocht. Vederop mogen we de pic-nic afspraak niet missen in auberge Marabout. Want daar tracteert de organisator op z'n frans met champagne en foie gras. Misschien een beetje decadent in deze "middle of no-where", maar toch lekker. We rijden naast Algerije en kunnen ons geen grensoverschrijdende fout veroorloven. De grensbewoners weten dat maar al te goed en gidsen je graag in de goeie richting. Wij hebben echter geen vrije zitplaatsen meer en nemen zo'n gids mee hangend aan de achterkant van bluedisco, voor dat kunstje verwacht hij uiteraard bibbergeld, na gedane arbeid. Zwevend over het zand van de wadi Ziz en uitgedroogde meren (Lac Chott) met half verlaten dorpen (want geen water=geen leven) rijden we tot het uiterste zuid-oosten van Marokko, de duinen van Erg Chebbi. En steeds maar bedelende inwoners, maar Arno speelt dan wel de perfecte waakhond als opdringferige verkopers, groot en klein, je koopwaar willen aansmeren, maar als we hem uit de wagen laten en "chien mechant" roepen, stuiven ze weg.
Net voor het donker wordt bereiken we Auberge de charme: Ksar Sania, in Merzouga.
Maandag, 2 januari 2006
Merzouga - Tinerhir
Vandaag moeten we vroeg op want we willen de zon zien opkomen boven de hoge duinen van Merzouga. We logeren immers aan de rand van de woestijn en hebben de keuze uit een 1 uur durende trip op dromi naar de top van een duin, of onze eigen viervoeter bluedisco. De keuze is rap gemaakt, de banden snel afgelaten, en de zandbak in. Vandaag willen we het schuppen vermijden en kiezen voor een positie in de kop van de groep zodat bluedisco een "proper" pad kan volgen, duintje op en af aan 3000 t/min (anders blokkeert onze tractiecontrole+ABS de motor), en nu vinden we het wel leuk als het zo vlot verloopt. Het vervolg van de rit is wat moeilijker, want roadbook-info is niet steeds correct en onze high-tech gps-en bewijzen hun nut. Het vergt natuurlijk wat meer inspanning van co-piloot om waypoints te programmeren en een, liefst, juiste route te creeren.
In Rissani bezoeken we de Kasbha met bijhorende tapijtverkoop. Na de technische uitleg en de obligate muntthee wordt er op- en afgeboden over de prijs van al dat moois. We kunnen niet anders dan een tapijtje meenemen want we hadden niet verwacht dat ons tegenbod (1/8 van originele prijs) zou aanvaard worden.
Via Asnif, waar we midden in de souk (maandagmarkt) belanden, want die ligt pal op onze roadbook, rijden we naar de Todrakloof, waar we net voor valavond bij Yasmina van een heerlijke muntthee kunnen genieten. Deze toeristische trekpleister lokt vele bezoekers, en dit merk je ook aan de infrastructuur van wegen en hotels. Vroeger moest je hier langs een piste door de kloof met een prachtige doorwading, nu is alles geasfalteerd, en dat vindt bluedisco niet leuk.
Ons volgende hotel is Kenzi Saghro in Tinerhir, waar we over 10 minuten op het avondeten worden verwacht, dus, foto's volgen later.....
-
02 Januari 2006 - 20:11
Freddy Et Anita:
wensen u een gelukkig nieuwejaar 2006,en veel moed,en veel vermaak met het uitstapje. -
02 Januari 2006 - 21:10
Bert:
Bert Sonneveld en zijn familie wensen Jos en Marie-Jo een gelukkig nieuwjaar en een goede reis. Ma (Jopie) vraagt regelmatig naar de voortgang van jullie avontuur. -
02 Januari 2006 - 22:12
Ria:
Vooreerst onze allerbeste wensen voor het nieuwe jaar met op kop natuurlijk een goede gezondheid en verder al wat het hartje lust... Zo te lezen vervelen jullie je niet. Houden zo!
De groetjes en tot binnenkort! -
02 Januari 2006 - 22:15
Annemie Ve:
beste wensen voor een gelukkig nieuwjaar een veilige thuiskomst, vergeet de tajine niet en nog prachtige reis toegewenst -
03 Januari 2006 - 20:15
Meetie:
we volgen allemaal jullie avontuur, de beste wensen in het nieuwe jaar. Zorg goed voor mekaar, geniet en veilig terug. Hier houden we de boel draaiende,meetie en Marcella -
03 Januari 2006 - 20:42
Jeanine:
eindelijk tijd om jullie, maar die heb je al gehad een tof begin 2006 te wensen. Ziet er geweldig uit, maar mijn rijkunst is niet zo geweldig, dus geef mij maar mijn voeten en Nepal om in rond te trekken. Het volgende tapijtje dat je kan krijgen aan 1/10 van de prijs is voor mij hé!!! Succes verder en tot binnenkort.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
